Vrienden allemaal
We zijn er opnieuw om voor jullie een ‘uniek’ verhaal in woord en beeld te plaatsen.
Een ervaring die we zeker gans ons verder leven zullen koesteren.
Zoals gepland wilden we iedereen vandaag verrassen met een lekkere pasta door ons bereid en geserveerd…
Deze morgen ons inkopen gaan doen bij de lokale beenhouwer (rundsgehakt) en supermarkt (ingrediënten tomatensaus, verse groenten en macaroni). De benodigdheden werden aangeschaft op rekening van Sonskyn – dank u wel iedereen.
We zijn er onmiddellijk ingevlogen toen we in school arriveerden.
De boodschappen werden uitgeladen en we konden van start gaan.
Algauw werden we geconfronteerd met de enorme verschillen (lees mankementen) in het beschikbaar keukenmateriaal en de voorziene uitrusting.
Groenten snijden doen ze hier in hun hand normaal gezien, wij deden dit netjes op een bord gezien een snijplankje niet beschikbaar was. Het is soms ongehoord onveilig hoe ze hier bepaalde handelingen uitvoeren. Potloden worden hier bijvoorbeeld geslepen met een scheermesje… Deze anekdote terzijde.
De vuurtjes werden onmiddellijk aangestoken en opgelegd met de nodige houtskool. Het neemt toch wel wat tijd vooraleer deze op temperatuur zijn. Serieus wennen als je bij ons enkel aan de knop moet draaien.
Het vlees werd gebakken, groentjes ook en het water voor de pasta werd ruimschoots op voorhand op ’t vuur gezet.
Tegen etenstijd was alles klaar – yes we hebben het tijdig klaargespeeld.
Vervolgens 180 bordjes vullen. De opzet was om alle kinderen een goeie portie op te scheppen. Het is voor ons dagelijks een heel moeilijk moment als we zien wat ze “maar” krijgen ’s middags om te eten.
Spannend … klas 1 werd geserveerd, klas 2 ook en zo gingen we het rijtje af.
Dat dachten we maar. Algauw stonden de kids van klas 1 en 2 enz… weer in de keuken. Ze vonden het fantastisch lekker. Dit moment was uniek! Zo een voldoening om te zien hoe iedereen kon eten en smullen met smaak. Mensen, dit was onbeschrijfelijk.
Are you going to cook for us tomorrow also please??
En ja, logisch vervolg aan ’t verhaal is de opkuis en de afwas. Ook hier kon onze inbreng niet ontbreken. Ik kan jullie verzekeren dat 180 bordjes schoonmaken in een kookpot met koud water voor ons een beproeving was, voor het keukenpersoneel van hier een dagelijkse gewoonte.
In de namiddag hebben we alle tekeningen opgehaald in de klasjes. Een paar kids hadden waarschijnlijk teveel gegeten en hadden nood aan een middagdutje. Dan maar hoofd neerleggen op de bank, grappig…
Iedereen was enthousiast toen we langskwamen. Eerlijk… er zitten fantastische exemplaren bij. We brengen ze allemaal mee.
Wordt vervolgd.
Rond 15u45 was de schoolbus daar om de kids naar huis te brengen. Het is ook voor ons een leuk moment om samen met de kids in het schoolbusje de dag te kunnen afsluiten.
De schoolbus is een betalende optie hier. De kinderen van de families die het kunnen veroorloven kunnen mee met het busje, de andere kindjes moeten te voet naar huis of worden door de ouders afgehaald.
Dit was het relaas van een intensieve dag! Opnieuw een dag omringd door ‘onze’ kindjes waarvan we ontelbaar veel appreciatie en liefde krijgen.
Morgen de laatste dag in Nekacheya School.
De uniformen zullen tijdig klaar zijn. Iedereen zal volgend pakket krijgen: zijn of haar uniform, een witte T-shirt om te turnen en een paar nieuwe kousen.
